 |
De Zeus a Barroso, Euròpa mai..!
Lo mite grèc es luenh que la joventa, Euròpa, siguèt raubada per lo taur blanc qu’èra Zeus , e delà la mar, la portèt en Creta, per li faire tres fius. La donèt au rei de Creta ambé sa progenitura tota. Lo taur blanc despareguèt puei dins lo cèu blau que lo podèm veire ara, constellacion dins lei signes dau Zodiac…
Polit mite que la bastison d‘una Euròpa politica se’n bate bravament e mai siguèsse lo terrador de son “istòria” futura. Pasmens me siáu pensat que la joventa èra totjorn d’espinchar leis anar-venir dei creaturas dau dieu-paire antic. E çò que vei es pas per l’estonar : lei pichonei reis deis Estats de son continent s’atissan per èstre lo Rei dintre lei pichonets, lei guèrras petan de temps en autre, lei lengas s’entre-mesclan ò despareisson, lei vire-ti d’aquí que mi meti, lo vira-vira dau poder..., tot aquò es l’Euròpa d’encuei...
Verai, coma que vire, es totjorn aquí aquela Euròpa que lo monde politic saup pas coma la far evoluar. Dau tròc au Mercat, an voidat la mar, desnaturat leis encontradas, desgaunhat la democracia dei ciutats. Coma se sauvar dau chaple, coma la sonhar? Cada periòde a son cap que, dei bailes que s’esquichan au portalet, vòu èstre causit. E lo Barroso d’ara, liberau e atlantista per vint-e-sèt – Ò, paura Euròpa !-, vòu la Comission còntra lo Fillon que buta en avans lo Sarkosy... De badas, misèria de la politica!
Darrier aquelei peripecias d’un autre temps, de son Olimpa, Zeus, se demanda coma trobar la solucion d’escambis “justes” per una globalisacion indefugibla e n’es de plànher lo raubatòri d’Euròpa, sa progenitura prolifica, una istòria que contraròtla plus e que s’acaba, d’un biais provisòri, en Lusitània.
Gerard Tautil
|
|
 |
