|
|
|
|
 |
Editoriau / Editorial |
 |
 |
Per nòstrei lengas dins la Constitucion. (Lo Cebier N°105). |
 |
|
 |
11 / 02 / 2008 |
 |
| |
Per nòstrei lengas dins la Constitucion
Per lo 53en còp dempuei 1958, faguèt chic la tentativa de far coneisser un estatut oficiau per lei lengas de França. Son estats rebutats leis emendaments dei deputats Le Fur (UMP) e Lebranchu (PS), sota l’escampa qu’ «es pas lo moment ».
Argument mau vengut dins un debat sus lo tractat de Lisboan que l’article 3 prevei que l’Union « respecta la riquesa de sa diversitat culturala e lingüistica, vilha a sauvagardar e desvelopar lo patrimòni culturau europenc.”
136 deputats de la majoritat e de l’oposicion, representant Bretons, Occitans, Bascos, Còrses, Alsacians, siá un quart de l’Assemblada nacionala, sostenián aquesteis emendaments que lo Governament contunia de mespresar.
La Ministra de la Justicia, Rachida Dati, prometeguèt, au nom dau President de la Republica, un debat sus lei lengas régionalas a l’Assemblada nacionala quora se farà lo cambiament nòu de la Constitucion, en març.
Farà chic aquesta promessa tant coma d’autrei?
Exigís lo Partit Occitan la fin de la politica de discriminacion vès l’Occitan e leis autrei lengas minoritàrias e la reconeissença constitucionala d’aquestei lengas. L’idèa d’una lenga superiora, sola digna d’existar (article 2 de la Constitucion) – reliquat d’un vejaire coloniau dei culturas es contrari au principi d’egalitat afortit dins la devisa de la Republica francesa.
Es a França - qu’es a d’aleiçonar defòra sus la diversitat culturala – d’acabar sa politica de desraiçar l’Occitan e leis autrei lengas de França.
Partit Occitan
(Comunicat 18 de genier de 2008)
|
|
|
| |
|
|
|
