|
|
|
|
 |
Editoriau / Editorial |
 |
 |
Ai!Tolosa e Provença-(Lo Cebier N°101) |
 |
|
 |
23 / 05 / 2007 |
 |
| |
Ai ! Tolosa e Provença...
De legir lei resultats dau dosen torn de la presidençiala, lei chifras vos tafuran : ambé un recòrd de participacion, l’Occitania politica es trencada en doas partidas. Una, pintada de blau sarkosista a l’èst, l’autra, ròsa reialista a l’oèst. Entre dos, per nuançar lo tablèu, l’arc mediterranèu es totjorn brun, e mai siguèsse un pauc esclargit aquest còp per la butada dau daufin, au confinh dau discors lepenista mai ò mens acaptat. Evidéncia : l’arc de seda es tricolor dins lei dos sens dau mòt.
Tala l’èrsa esperada, la Drecha a capitat e la Senèstra a fa chic, despartida entre causida partisana e supremacia socialista. La Verda D.Voynet, la sola que podiá far passar un messatge de proposicions diferentas, es estada negada per lo vòte util e la devesion de son partit. La candidata dau PS a fach una campanha que lo biais “participatiu” s’endeveniá amé sei partidaris puslèu qu’amé de gents en desacòrdi. De regionalisacion e dei lengas istoricas se ne’n parlèt pauc. Mai l’identitat “nacionala” se convidèt a la fèsta. La caçairòta Sigolena cabussèt cap e cuòu dins la leca que li calèron Sarkozy e Le Pen. L’elector frontista e drechista te la cresián pas ges. La personalisacion dau darrier debat presidenciau, espelit dau motle republican, version cinquena republica, montèt a cima dins la causida dei tèmas passats per lo crivèu dei dos pòrta paraulas... Quant d’oblits e de silencis! La pèça de teatre s’acabèt dins la colèra e lo sangflac dei dos actors que degun, tant siá pauc acostumat ais enganas de la retorica, se podiá laissar prendre.
Lo Centre de Bairós siguèt escobat per lo mòde d’escrutin, mai convida encar son monde a una estrategia d’inventar per far s’espetar leis emponhadas ò lei solilòquis tradicionaus entre Drecha e Senèstra. La manòbra es malaisida que son camp es pas omogèn e que l’aspiracion au poder de nòstre Enric lo Cinquen es barrada per l’UMP. La tentacion d’una partida dei socialistas e deis ecologistas de frairejar amé lo Centre es un retorn endarrier. Mesclar estrategia e tactica, orientacions e eleccions es anar de pièger en pièger en politica. Aquest mescladís se deuria meditar, subretot quora se fa gloria de modernitat...
Seriá nèci de creire que lo drechisme s’es avalit. Lo repòrt de l’electorat FN vèrs l’UMP en Sud-Occitania s’es fach majorament au profiech de Sarkozy. Lei condicions socialas an gaire cambiat, e Provença, Lengadòc, fàcia a un electorat populari, de classas mejanas e d’una part de populacion envielhida, an bensai pas encar tot vist.
Gerard TAUTIL
|
|
|
| |
|
|
|
