|
|
|
|
 |
Societat / Société |
 |
 |
L'ARQUITECTURA - Bernat VATON |
 |
|
 |
| 18 / 10 / 2016 |
399 lu(s) |
 QUAND LA SOCIETAT FA AVANS
l’Arquitectura
Es un caminament pedagogic e tanben culturau.
l’Arquitectura es davant tot un ART, e en seguida una resolucion TECNICA.
Soventei fès, mantun còp l’ESTETICA es tornar mandada e sembla de formas e volumes
unifòrmes que se tornan trobar dins lo mond entier e an pas d’identitat especifica per respèct d’una cultura donada. Se perdèm. Sabèm plus se un bastiment es un collègi, un espitau, un ostau o una aisina.
Tot aquò s’endralha vèrs un refús dau contemporanèu de la part dei populacions e un replegament sus una arquitectura a l’imatge dau passat. En Provença es estada dich « NEO-PROVENCALA ».
Ara, uèi siam a mand de passar dau « modernisme » o dau « neo-provençau », a l’arquitectura dicha duradissa, çò que nos mena a una « ARQUITECTURA DAU LUOC » dicha tanben de « NOVEL REGIONALISME ».Se podriá tanben dire d’ « ARQUITECTURA TERRITORIALA ».
L’arquitectura es l’estetica deis escambis e una misa en òbra de la natura.
Uèi l’arquitectura s’endevèn ambé son environament immediat. Ansin, coma l’avèm dich, l’arquitectura naisse d’un escambi dinamic entre ela e la natura pròcha.
Per arribar a una responsa arquitecturala per un climat donat e per un luòc precís, l’estapa indefugibla davant de projectar un bastiment ès lo DIAGNOSTIC environamentau dau site onte va se tancar lo bastiment (mitan naturau, mitan fisic e mitan uman). Aquela arquitectura es dins lo rapòrt de la forma au luòc, dins lo rapòrt de l’envelopa au climat, dins lo rapòrt de l’òme a son environament.
Lo biais d’aquela pensada arquitecturala es un movament internacionau, sortit de l’arquitectura vernaculària, es pas especificament Francès, Finlandès, Basc o Occitan, mai es un biais de vèire locau que se mescla ambé un biais internacionau que pren en compte lo vent, lo solèu, la plueja, la tèrra, la vegetacion e lei materiaus.
Es alara indispensable d’anar querre l’equilibri entre : lo luòc, lei materiaus, lei fluides, la misa en òbra, leis energias, la forma arquitecturala.
Toteis aquelei factors an una fonccion, que nos mena a aquela novèla arquitectura se son mes en òbra, pres en còmpte dins la concepcion.
Mai l’arquitectura es tanben suspassar d’objectius contradictòris : lo mens car, lo mai grand, lo melhor ambient, lo bèu……
Mantei constrenchas, diversas e sovent aparentament contraditòrias devon èstre satisfachas au mièlhs, ambé subtilitat e d’un biais ingeniós. Mai la tecnica pòt pas tot tornar trapar.
Lei dòas mancas majoras de l’ARQUITECTURA CONTEMPORANEA deis annadas 1925-2000 son l’acostica (marrida) e lo confòrt termic (deplorable).
Per un país coma lo nòstre, se tròba un espaci important, es l’espaci entre l’interior e l’exterior. Lo sonarèm « Espaci de transicion ». Transicion tanben l’ivèrn coma l’estiu per passar dau dedins au defòra amb un confòrt maximom e mai utilisar aquel espaci d’un biais optimau.
Per nòstre país la ventilacion de nuèch es indispensable l’estiu, subretot quora la concepcion arquitecturala integra l’energetic bastit ambé lo climat.
La fenèstra es un objècte fòrça complicat, es lo còr dau subjècte d’esclariment naturau e de ventilacion d’un bastiment. Se tròba pas de sistèmas « perfècts » mai cau anar querre « l’ideau ». Se tròba son que, ren que, lei sistèmas acomodats o adaptats lo plus possible, lo mai possible, ai besonhs. La ventilacion d’estiu dins la jornada se deu èstre necessariament acompanhada de proteccions solàrias, d’inercia dau bastiment, d’un minimom d’apòrts intèrnes e de ventilacion naturala cercada au maximom.
L’estrategia per un bastiment duradís per çò qu’ès de l’energia es de bastir d’« ENVOLOPAS » fòrças esparnhosas en energias e mièlhs pensadas.
Se la forma creada se tròba ambé de surfacis de perdicions importanta, per exemple, l’esparnha d’energia podrà pas se faire. Una responsa compacte seriá estada melhora.
L’inercia d’un bastiment es una condicion necessària e interessanta mai soventei fes insufisenta. Un cambiament de l’èr ben assegurat e ben contrarotlat es a l’origina de fòrça economias.
Coma avèm lo BIO, lo comerci equitable, nos cau bastir una « ARQUITECTURA NOVELA (locala) ». Una ARQUITECTURA dau TERRITORI » serà l’arquitectura provençala renovelada.
Ansin, atau, cinc evolucions de l’Arquitectura vèson lo jorn :
- Faiçadas espessas portairèlas (coma dins la tradicion provençala) ;
- vitratge a doble e triple pèu ;
- Atrium, lo « Patiò » , lo pati, de tornar valorisar ;
- lo « hall » d’intrada recercat;
- un bastiment d’orientacions doblas.
Quora concebèm aquela mena d’arquitectura, cau metre en plaça un « concebement integrat», es a dire avant de dessenhar, estudiar lo plus racionalament possible lei paramètres seguents: la causida dau luòc, l’implantacion, la volumetria, leis estructuras, l’envolopa, leis materiaus, lei fluides, la mantenença.
« L’Arquitectura ès una sciencia » (Vitruve)
E se tancar dins un biais de bastir ambé de « RECEPTAS » es d’oblidar e de metre de caire.
En França :
- 40% de comsumacions d’energias son per lei bastiments.
- 40% de curum (bordilhas) son produchs per e par lo bastiment.
-18% d’emissions de CO2 es lo bastiment.
-16% de comsomacions d’aiga ès per l’usatge urban.
- 40% dau transport ès per lo bastiment.
Bernat VATON
|
Retorn
|
|
|
 |
|
|
|
|
